Forum dyskusyjne miłośników twórczości J.R.R. Tolkiena

[Adiemus]

czyli: nic na siłę - wszystko młotkiem

Mamy już dwa podobne tematy na forumie -skrzywicie się. Po co następny? A bo oba, moim skromnym IMHO są do luftu. W jednym możemy się pochwalić, kogo udało nam się namówić, w drugim można się poskarżyć, kogo się nie udało. Czy takie statystyki coś dają? Moim skromnym IMHO nic. Ewentualnie dane statystyczne. "Spróbowałem zmolestować do Hoppita siedemnaście osób, z czego osiem to moja rodzina w tym dziadek analfabeta , ale szesnaście powiedziało, żebym się kopnął w skoro głowy nie mam i tylko dziadkowi się książka spodobała, bo ładnie smok narysowany, a papier miętki i po obejrzeniu można wykorzystać gdzie indziej"

Dlatego nikogo nie namawiam. Jeżeli trafi się okazja, że ktoś zapyta mnie (bo np. się nudzi, albo chciałby poznać coś nowego), co warto przeczytać, to owszem, proponuję Tolkiena. I czekam na reakcję. Jeśli się nie skrzywi ("a, to ten film o elfach i takich tam..." ), tylko zapyta "a cio tio?" to jest duża szansa, że (po zarekomendowaniu jako dobrze napisanej historii o walce dobra ze złem i o zmaganiach się z sobą samym oraz wielu innych sprawkach) temat kupi. A na ewentualny opór pod hasłem "e, to taka tam fantastyka, bajeczki, fikcja" mam jeden, niepodważalny w zasadzie argument. Ten, że prawie wszystkie książki (oprócz biografii, historii i podręczników) to fikcja. Z tym, że niektóre udają rzeczywistość, a inne nie.
Udało mi się z np. moją córką, indoktrynowana od przedszkolaka (w kąpieli regularnie kazała sobie recytować albo śpiewać "Słodką kąpiółkę spiewaj o zmierzchu, co wszelkie błoto obmywa z wierzchu" ) została w rezultacie dorosłą czytelniczką książek Tolkiena, wielką fanką TolkFolku (większą ode mnie -zaliczyła już trzy, a ja tylko jeden ) i małopiszącą Userką tego Foruma. Żona też nie ucieka od tematu "czytanie Władcy", chociaż fanką nie została. I też dobrze.

A wy jak sobie radzicie?

[Arfael]

Przede wszystkim Adiemusie uważam, że z tym osobnym tematem to bardzo dobry pomysł !
Ja zawsze stosuję argument, że twórczość Tolkiena stanowi wspaniałą możliwość na oderwanie się od "zwykłego" świata, na podróż w głębiny wyobraźni.
Poza tym w dzisiejszej dobie komputerów cennym sposobem( można go stosować w szczególności do komputeromaniaków) jest stosowanie porównań do wszelkich gier RPG. To działa na wiele osób.

[hithlome]

No to może ja opowiem swoją historię (w duzym skrócie, bo dyskusja ciągnęła się do nocy )

Moja niedawna rozmowa z babcią zeszła na literaturę, a potem (co było nieuniknione ) na fantastykę, w tym na Tolkiena, o którym już jej kiedyś wcześniej opowiadałam. Przy przekonywaniu musiałam wykorzenić z babci uprzedzenia co do tego rodzaju książek, do których zresztą sama się przyznała (uprzedzenia polegały może nie tyle na niechęci do fantastyki, ale raczej na obawie, że są to raczej książki mniej poważne i trudno "wejść" w akcję). Opowiadałam o bogactwie i różnorodności świata stworzonego przez Tolkiena, o tym, jak czerpał inspiracje z różnych źródeł, tworzył języki, historię, genealogie, krainy i ich szczegółowe mapy oraz dopracowywał detale, które pozwalają na całkowite poddanie się urokowi tej opowieści.

[Foriss]

Nie ma jednego sposobu na przekonanie do czytania WP….jednego namówisz prezentując głębię Śródziemia a innego najpierw pokazując mu film i tłumacząc mu ze książka jest 100 razy lepsza…jeszcze innego przekona prezentacja jakichś innych aspektów…..tylko indywidualne podejście do człowieka zwiększa nasze szanse na sukces którym będzie to ze ten człowiek pomyśli ze może warto by było sięgnąć po tę książkę….a czy sięgnie to już sprawa zupełnie od nas niezależna…….ja gdy mówię komuś z mojego otoczenia o WP staram się po prostu przekazać to wszystko co czuję do tych książek….serce jest w takich wpadkach najlepszym mówcą……

[Avari]

Nie namawiam WCALE. Dlaczego?
Otóż, osobiście najczęściej reaguję ostrym sprzeciwem na wszelkie formy namawiania, mody, trendy, hurtowe chodzenie do kina "Bo to taki świetny film" (przez to Matrix'a obejrzałam na dwa dni przed pójściem do kina na Reaktywację ) i podobne zjawiska. Określam je wszystkie mianem "owczego pędu", czy "pochodem lemingów" i najczęściej robię rzecz dokładnie odwrotną.
A skoro sama tak reaguję na namawianie, więc chcąc, by ktokolwiek czytał książki Mistrza, nie namawiam, by nie spowodować odwrotnej reakcji - a nuż trafię właśnie na osobę, która nie jest lemingiem.

[Adiemus]

[Foriss]

[Zair Ugru-nad]