Forum dyskusyjne miłośników twórczości J.R.R. Tolkiena

[bartekz]

Przeglądałem forum i znalazłem temat bardzo podobny do ostatniej rozmowy na polski. Przez ostatnie 3 lata gimnazjum czytaliśmy jakieś badziewia typu skąpiec, zero fantastyki, same badziewia, więc wpadłem z kumplami na pomysł żeby tym razem za lekturke wybrać Hobbita. Jak to zwykle bywa 20 prostaków i wiesniaków zarazem wyśmiało nas, a lekturą jest jakiś szajs kolejnego naćpanego autora. Szkoda że hobbit nie jest obowiązkową lekturą ...

pzdr

[Adamob]

Szczerze mówiąc teraz przeczytałem ten temat, i chyba mogę uważać się za szczęściarza

Hobbita przerabiałem w II klasie gimnazjum, jako lekturę dodatkową obowiazkową PO prostu przerobiliśmy szybciej wszystkie lektury normalne. W tamtym roku mieliśmy wyjątkowo inną nauczycielkę, była strasznie surowa w ocenach, ale za to świetnie prowadziła lekcje. Był i zyciorys autora - pierwszy raz wtedy dowiedziałem sie że Tolkien był w Afryce , i różne wątki. Ale sprawdzian i tak wredny zrobiła. Skąd ja mogłem wiedzieć, że Hobbit ma narratora pierwszoplanowego, a nie trzecioplanowego. Ech wspomnienia
W każdym bądź razie widać było, że nauczycielka lubi Tolkiena i nie traktuje go jak kolejną książkę do omówienia, (jak część mojej klasy), sama mi kiedyś powiedziała, że tak naprawde to wolałaby WP omawiać, bo Hobbit to przy tym "taka bajeczka" Jakbym nie wiedział

W każdym przypadku, te szkolne spotkanie z Tolkienem, było lepsze, niż te z moją normalną nauczycielką w pierwszej i III klasie, gdzie były omawiane fragmenty WP i Silmarillionu.
Z pierwszego można się było dowiedzieć, że akcja dzieje sie w Afryce i są tam wielkie słonie, a drugiego i tak nikt nie przeczytał bo było za trudne.
No ale nasza nauczycielka woli SF więc nawet wole jej tam o Tolkienie nadprogramowo nie napomykać

[bartekz]

Rhaw: oni wręcz śmieją się z ludzi którzy czytają książki więc na nic innego nie zasługują, a lektury były naprawde badziewne A do Tolkiena tylko dwoma sposobami po dobroci albo siłą

[Wroobel]

[Angband]

[Avalonne]

Tak czytam i czytam ten temat i tyle myśli kołacze mi się po głowie... Ja w ciągu ostatnich pięciu lat przynajmniej 6 razy omawiałam "Hobbita" czasem w I klasie gimnazjum, czasem w VI podstawówki.. Za każdym razem odbiór lektury przez uczniów był inny Moje wrażenia też były różne, nigdy jednak nie brakowało dobrych chęci Jako polonista staram się oczywiście zachęcic uczniów do przeczytania "Hobbita" i bardzo często mi się to udaje. Tylko w przygotowanie zajęć należy włożyć bardzo dużo pracy. Muszę przyznać, że na ogół "Hobbita" bardziej lubią starsi - z gimnazjum. W podstawówce wiele osób czyta bez zrozumienia... Potem nie wiedzą nawet czym się różni hobbit od krasnoluda
Moje najbardziej udane dotychczas zajęcia (a raczej cykl zajęć) z "Hobbita" wyglądały mniej więcej tak:
1. pierwsza lekcja: wprowadzenie do omówienia lektury: mapy Śródziemia, grafiki (w tym zdjęcie Jedynego z wyrytymi znakami), w tle muzyka tolkienowska, Informacje o ruchu fanowskim oraz kilka ciekawostek z życia Mistrza. czasem nie starcza czasu, żeby to zrealizować w ramach jednej godziny lekcyjnej, wówczas robię dwie połączone z biografią Tolkiena Często przy tym działa porzedstawienie TOlkiena jako serdecznego przyjaciela C.S. Lewisa, autora "Opowieści z Narnii" oraz informacja, że film na podstawie Władcy zebrał mnówsto oskarów
2. druga lekcja: biografia Tolkiena, informacja o jego twórczości oraz (lep na muchy) podanie uczniom tematów prac nadobowiązkowych - szansa zdobycia oceny celującej, ale również głębszego poznania dzieł Tolkiena. (tematy tych wypracowań, lub czasem referatów, często zahaczają znacznie o WP lub S, ale tych najzdolniejszych to chyba bardziej motywuje niż zniechęca )
3. następne dwie lekcje (lub jedna, w zależności od programu) Analiza świata przedstawionego, plan zdarzeń i takie tam - podstawowa wiedza dla tych, którzy mają problemy z czytaniem nie tylko Tolkiena, ale każdego tekstu.... :/
4. Kolejne dwie lekcje poświęcone są problematyce i ciekawym zagadnieniom dotyczącym "Hobbita" te zajęcia są bardzo lubiane (przynajmniej tak mówią uczniowie ) przez miłośników prozy Tolkiena.
5. Przedostatnia lekcja to podsumowanie, w ramach którego wygłaszają referaty ci, którym udało się dotrzeć do głębszych informacji o Tolkienie bądź chcieliby się podzielić swoimi przemyśleniami na temat jego twórczości.
6. Ostatnia lekcja to sprawdzian. Zawsze składa się on z dwóch części: pierwsza to test pytań zamkniętych - baza na ocenę państwową ; druga część to wypracowanie z jednym tematem wykraczającym poza program dla miłośników, desperatów, no i kaskaderów, ma się rozumieć
Jakie sa moje wnioski?
1. Oczywiście w każdej klasie znajdą się tacy, którzy nawet najbardziej porywającą lekturę przeczytają tylko po to, żeby się do niej zniechęcić, lub nie przeczytają wcale
ALE
z wyników mojej pracy wynika, że część z grupy, która nie przeczytała książki, w połowie cyklu zajęć ma wielką ochotę jednak tę lekturkę przeczytać. Czytają więc i uznają ją za wspaniałą
2. Nie można się zniechęcać negatywnym nastawieniem uczniów. Przypuszczam, że gdybym miała omawiać "Hobbita" z przekonaniem, że dla całej klasy to błazenada i puste dyrdymały, to pewnie sama wkrótce zaczęłabym wątpić w sens tego, co mówię. Traktuję więc uczniów jako tych, którzy nie znają jeszcze Tolkiena i w związku z tym ich ignorancja wynika z niewiedzy, nieoczytania i uprzedzenia do tego, że to "lektura". Staram się sama czerpać jak najwięcej satysfakcji z pracy nad "Hobbitem" i jak najczęściej mówić o swoich refleksjach i upodobaniach. To mnie broni przed zniechęceniem się
3. Jeżeli z całej klasy chociaż jedna osoba naprawdę zachwyci się Tolkienem i rozmiłuje się w jego twórczości, to fakt ten uważam za swój osobisty sukces Ta jedna osoba jest dla mnie ważniejsza niż 30 innych, ale wszystkim daję szansę
4. Czasem na uczniów bardziej od rzetelnych lekcji działa postawa nauczyciela wobec dzieła literackiego, to, że widzą w nim pasjonatę Nie wzdragam się więc przyjść na lekcję w kolorowej kamizelce ze starą fajką dziadka w kieszeni (oczywiście nie nabitą) :p Taka fajka zawsze wzbudzi zainteresowanie, czasem nawet bardziej niż sama lektura Oglądają ją, zaglądają do środka, pytają, jak się jej używa Ja oczywiście nie palę, więc nie wiem jak się jej używa i tłumaczę wszystkim wścibskim, że to przedmiot uwielbienia tak naprawdę nie mój.... Ale pana Bilba Bagginsa z Bag End Taki numer najlepiej działa, gdy ma miejsce zanim jeszcze uczniowie zaczną czytać "Hobbita" W sumie, ciekawe, dlaczego tak bardzo intryguje ich ta fajka?
Kiedyś na dzień wiosny moja klasa przebrała się za mieszkańców Śródziemia - były to oczywiście b. amatorskie stroje, ręcznie robione, ale zawsze to coś
Ze swojej strony widzę więc raczej więcej entuzjazmu z powodu "Hobbita" w szkole, niż rozgoryczenia Często problemem jest wybicie uczniom z głowy omawianie "Władcy" w ostatnich tygodniach roku szkolnego. Obawiam się bowiem, że to by ich jednak bardziej zniechęciło, niż rozpaliło do WP i S. Bo chyba się nie da opowiedzieć o WP na klilku lekcjach, tak jak o Hobbicie
Podobnie jak "Hobbita", staram się również inne lektury "atrakcyjnie sprzedawać" Ale w Tolkienie rozmiłowałam się chyba najbardziej, dlatego też lekcje o jego twórczości traktuję z wielkim sentymentem.

[hithlome]

Może to nie dotyczy konkretnie "Hobbita", ale nie chciałam następnego tematu zakładać

Dzisiaj w GW, czytając artykuł o rozporządzeniu z nowym kanonem lektur, trafiłam na coś takiego [wytłuszczenie moje]:

[Greenleaf]

Już widzę 12-latka czytającego przeszło 1000-stronicową książkę..I jeszcze żeby ROZUMIAŁ to, co czyta Wychodzi na to, że teraz w MEN pracują sami fanatycy science fiction