Forum dyskusyjne miłośników twórczości J.R.R. Tolkiena

[Wielki Hobbit]

Ją zaczęłam od przeczytania "Hobbit, czyli tam i z powrotem". Ale wiem, że nie przeczytałam tej książki gdybym nie poszła na H2. Pierwsza część wogóle została potraktowana przeze mnie jak zwykły film, zaś druga wywarła na mnie ogromne wrażenie.

[Ivellios]

Najpierw Władca Pierścieni - jakoś mnie zmęczył, trwało to po pół roku na tom (acz wtedy mało czytałem). Później Silmarillion, który jak dostałem, tak połknałem szybko Hobbit mnie usypiał zawsze. Nie wiem czemu

[Aztreith]

Któregoś dnia poszłam do biblioteki w podstawówce i zobaczyłam piękną okładkę starej książki. Był to "Hobbit". Prędko ją wypożyczyłam, ponieważ zawsze fascynowały mnie baśnie i tajemnicze opowieści. Pierwszy rozdział męczyłam przez wiele dni, a później już poszło bardzo szybko, ponieważ książka prędko wciągnęła. Później "Władca Pierścieni", "Silmarillion" i tak dalej.

[Lukullus]

Dawno, dawno temu, gdzieś w 1992 roku, wziąłem z półki stojącego tam ze dwa lata Władcę Pierścieni i pochłonąłem w półtora dnia.
Potem był Hobbit, a potem, już na studiach, Silmarillion.

KNO, KZO i innych nie czytałem, poza tekstem O Tuorze i jego przybyciu do Gondolinu zamieszczonym w Nowej Fantastyce.

[ErienTulcawende]

Za to takie naprawdę pierwsze zetknięcie z twórczością JRRT to....taki dość mroczny wierszyk (tytułu nie pamiętam ani nigdzie potem go nie znalazłam) który znalazłam w podręczniku do klasy czwartej podstawówki. Nazwisko autora zapadło mi w pamięć.
Tak na poważnie zaczęłam w wieku 11 lat od malutkiej książeczki zatytułowanej "Rudy Dżil i jego pies/ Kowal z podlesia większego" (Smok na okładce, więc musi być fajnie). Spodobało mi się, bo zawsze lubiłam takie opowiadania, lepsze niż przesłodzone bajki z którymi miałam styczność wcześniej.
Potem przeczytałam Hobbita, a że wtedy był akurat 2003 rok i niedługo do kin wchodził "Powrót Króla" to będąc ciekawa tej historii (wcześniej jakoś nie byłam gotowa na jej poznanie) niestety poszłam na skróty i obejrzałam dwa wcześniejsze filmy nie ruszając jeszcze książek. Wciągnęło mnie bardzo, więc wreszcie przeczytałam Władcę Pierścieni od deski do deski i wtedy się dopiero naprawdę zakochałam w twórczości Mistrza. Potem dopiero obejrzałam w kinie adaptację "Powrotu ...". Więc tak naprawdę zetknęłam się z oryginałem i adaptacjami równolegle. Wszystko miało miejsce w tym samym roku.
Rok później mieliśmy "Hobbita" jako lekturę, nauczycielkę też mieliśmy świetną, bo chociaż fanką fantastyki nie była to przynajmniej była otwarta na wszystkie gatunki i ludzi którzy się nimi pasjonują.
Z pozostałych dzieł w szkolnej bibliotece był tylko Silmarillion, którego przeczytałam troszkę później. Na Niedokończone Opowieści trafiłam fartem podczas wycieczki do Krakowa w małej księgarni w podziemnym przejściu blisko dworca PKS (kupiłam wtedy też Silmarillion z ilustracjami Nasmitha - jedne fajne inne niefajne ale ogólnie bardzo ładne wydanie).

[Saundarya]

[Rhunadan]

Najpierw przeczytałem władca pierścieni dwie wieże, potem Hobbit, Sillmarion, drugi raz Hobbit cały Władca Pierścieni i na końcu Niedokończone Opowieśći.

[Asa]

(ogólnie to wpierw widziałam film, gdyż gdy wyszedł, jeszcze nie umiałam czytać - już w tej wersji Śródziemie mnie urzekło i siłą rzeczy zaczęłam właśnie od tego poznanego już tytułu)

Tak więc na pierwszy ogień (w podstawówce) "Władca Pierścieni", kilka lat później "Hobbit".
(w okresie liceum) "Silmarillion", "Niedokończone Opowieści" i "Opowieści z Niebezpiecnego Królestwa",

i z "podstaw" pozostały mi jeszcze "Dzieci Hurina" które chciałam sobie oszczędzić na późniejsze lata - podoba mi się układ czytania tego co dłuższy czas - w sumie od najmłodszych lat wychowuję się ze Śródziemiem i z wiekiem poznaje go coraz więcej - fajna sprawa, ale już się obawiam że jednak nie wytrzymam za długo sobie tego tytułu odkładać. Tym bardziej że znalazłam ładną wymówkę, że na tym nie koniec i jeszcze wszystkie tomy HoME przede mną.