Forum dyskusyjne miłośników twórczości J.R.R. Tolkiena

[Thirdiwena]

- Eee, że szpetne, to nie wątpię. Matka ma pięknością nie grzeszyła, ale czyliż o matce i mej facjacie mam rozprawiać?! Chciałoby się powiedzieć, że "Jestem, który jestem" , ale bez przesady, nie mam nic do ukrycia. Me imię Hejnał, a pochodzę z takiej wioseczki, niedaleko... Mniejsza- i tak nie pojmiesz. Pytałeś, czy pragnę twej zguby- otóż nie. A co do zgromadzenia ludzi- no z tym to akurat może być problem, i to nie mały...

[Eilíf]

- Jakież to kłopoty? Wszelako ty, Hejnale, androny pleciesz i pojąć nie mogę, cóż za plan misterny po głowie Ci się błąka. Rzeknij mi, a chyżo, jak zamierzasz sprawą tą się zająć? Nie troskaj się wszakże ohydztwem twej aparycji, bo nie wszystkie złoto jasno błyszczy, jak głoszą pradawne wierszydła! Uwierzę łacno w Twój potencjał, jeśli potrafił będziesz zaoferować mi pomoc wartą rozważenia. Wyjaśnij więc proszę, co łepetyna twa kryje w czeluściach swoich?

[Rhunadan]

Do karczmy wszedł wysoki elf. Poszedł do pobliskiego stołu, usiadł i powiedział:
-Barlliman, podaj no piwo dla strudzonego elfa.
Ludzie siedziący niedaleko niego zapytali się:
- Jak masz na imię i skąd przybywasz przybyszu?
Elf odpowiedział:
-Nazywam się Rhunadan a przebywam z Ereboru.
Gospodarz przyniósł trunek dla gościa i wrócił znów za bar. Rhunadan wziął kufel i zaczął pić pyszny alkohol.

[Rhunadan]

Jeden z ludzi powiedział do Rhunadana:
-Opowiedz coś o sobie elfie.
Rhunadan odpowiedział:
-Bardzo chętnie. Więc zaczął.
-Bardzo długo wędrowałem po Śródziemiu. W czasie Wojny o Pierścień broniłem Lorien, a po wojnie dalej wędrowałem docierając do Ereboru, gdzie ubiłem niezły interes z pewnych krasnoludem. Potem dotarłem do Bree, by odpocząć po trudach wędrówki. Po opowiedzeniu, Rhunadan znów wziął kufel w dłoń i się napił.